تاریخ ایران مملو از وجود هنرمندان بزرگی مانند استاد کمال الملک، استاد زاویه، استاد بهزاد، استاد فرشچیان، استاد آقامیری و بسیاری از هنرمندان دیگر است.  نهضت هنر مدرن در ایران در دوره پس از مرگ نقاش بزرگ، استاد کمال الملک (1852-1940) آغاز شد. در دهه 1950 و 1960 جنبش هایی مانند مکتب سقاخانه در ایران به وجود آمد. در آن دوره هنرمندان ایرانی آثار قابل توجه بسیاری را به جای گذاشتند. در تاریخ هنر ایران هنرمندان بزرگ بسیاری جای دارند. بنابراین وقتی صحبت از معروف ترین نقاشان ایران باشد، نمی توان فقط به معرفی چند تن از اساتید بسنده کرد. اما به ناچار در این مقاله سعی شده تا به معرفی چند تن از هنرمندان معاصر ایران پرداخته شود.

حسین بهزاد

حسین بهزاد یکی از نگارگران نام آور تاریخ هنر ایران است که در سال 1273 متولد شد. وی در سال 1347 شمسی درگذشت. او تمام سال های عمر خود را صرف فراگیری و خلق آثار بزرگی کرد. از آثار او می توان به فردوسی و قهرمانان شاهنامه، شب حافظ، پند خیام، خواب خوش، بهار و جوانی، آفرینش از نظر خیام، ناز، قیام کاوه آهنگر اشاره کرد.

حسین بهزار دلباخته ی نقاشی بود. او برای مطالعه روی آثار نقاشی جدید و قدیم هنرمندان اروپایی، بارها به اروپا سفر کرد. آثار او به غیر از ایران در چندین نمایشگاه اروپایی و آمریکایی به نمایش گذاشته شد و با استقبال فراوانی روبه رو شد. سبک نگارگری استاد بهزاد بر مبنای مکتب اصفهان بود. در این سبک مهارت بالای طراحی و محدودیت در رنگ مشهود است.

اسماعیل آشتیانی

اسماعیل آشتیانی متخلص به شعله یکی از شاعران و نقاشان برجسته ی ایرانی است. وی در سال 1271 متولد شد و در سال 1349 درگذشت. او از کودکی به نقاشی علاقه داشت. آشتیانی نزد استادانی همچون مصورالممالک میرمنصور و میرزا حاج آقا نقاش باشی و مرحوم شیخ المشایخ نقاشی آموخت. سپس به مدرسه صنایع مستظرفه راه یافت و از شاگردان کمال الملک شد. استعداد وی در نقاشی به قدری بود که دوره پنج ساله را در طی سه سال نزد کمال الملک گذراند.

کمال الملک که در وجود اسماعیل آشتیانی افزون بر توانایی هنر، نیک‌اندیشی و صداقت دیده بود، وی را به معلمی مدرسه برگزید. او در سال 1326 به استادی دانشکده فنی برگزیده شد. از نمونه آثار او می توان به قهوه خانه سر راهی و حافظ اشاره کرد.

محمد تجویدی

محمد تجویدی یک از مینیاتوریست ها و نقاشان ایرانی بود که در سال 1303 متولد شد. پدرش هادی تجویدی از شاگردان کمال الملک بوده و برادرش علی اکبر تجویدی نیز از نقاشان سرشناس ایرانی است. او ابتدا نقاشی را نزد پدرش آموخت. سپس آموزش را در کنار استاد حسین بهزاد ادامه داد. آثار او را می توان در تصویرسازی صد ها کتاب از دیوان های شاعرانی مانند خیام، حافظ، سعدی، فردوسی و دیگران یافت.

ایران درودی

بانو ایران درودی نقاش، کارگردان، نویسنده و منتقد هنری بود او در سال 1315 متولد شد و در سال 1400 درگذشت. او یکی از معروف ترین نقاشان ایران است که نگاه خاص و عمیقی نسبت به جهان و انسان داشته است. بانو درودی یکی از طرفداران سبک سورئالیسم بود. او از کودکی نقاشی را آموخت. سپس در کلاس ها و مدارس متعددی به آموزش نقاشی پرداخت که یکی از آنها مدرسه لوور پاریس بوده است. او در دهه 1340 در نگارخانه های شهرهای مختلف اروپا، آثار خود را به نمایش گذاشت.

بهجت صدر

بهجت صدر یکی از معروف ترین نقاشان ایرانی است که در سال 1303 متولد شد و در سال 1388 درگذشت. او یکی از چهره های پیشرو در سبک نوگرا بود. سبک نقاشی او، پاشیدن رنگ بروی سطح و سپس برداشتن آن با کاردک بود. او به طور هوشیارانه ای از رنگ های سرد و مات استفاده میکرد. با بازی سایه روشن ها و از مواد مختلفی مانند چوب و فلز در آثار خود استفاده می کرد.

مرتضی کاتوزیان

مرتضی کاتوزیان یکی از معروف ترین نقاشان ایران است که در سال 1322 متولد شد. او از کودکی عاشق نقاشی بود. مرتضی کاتوزیان یکی از معدود نقاشانی است که بدون داشتن معلم هنر سالها تمام اوقات خود را صرف یاد گرفتن این هنر جذاب کرد. سبک او بیشتر واقع گرایانه بود. البته او آثاری را در سبک سورئالیسم نیز خلق کرده است. آثار او در 4 جلد کتاب چاپ شده است. همچنین تعدادی از آثار او در موزه ی هنرهای معاصر تهران نگهداری می شود.

در این مقاله تنها به معرفی تعدادی از نقاشان معروف ایرانی پرداختیم. تاریخ هنر ایران مملو از هنرمندان بزرگی است که امیدواریم هنرمندان نسل جدید علاقه، پشتکار و تلاش این هنرمندان را الگوی خود قرار دهند. ممکن است  پس از خواندن این مقاله تصمیم گرفته باشید نقاشی را شروع کنید. بنابراین به شما پیشنهاد می کنیم دوره های آموزش آنلاین نقاشی آکادمی تمشک را از دست ندهید.